لحظه های آگاهی

لحظه های آگاهی

 

حیف که لحظه های آگاهی بسیار کوتاه است.




برای لحظه هایی از نادانی ها و افکار پلید دور می شویم،ولی خیلی زود ذهنمان



پر می شود از افکار گوناگون و رویاها ما را به این طرف و آن طرف می برند،ما را به



خود مشغول می کنند.



برای لحظه هایی از خشم و نفرت و نادان دور می شویم و به عشق و محبت



نزدیک می شویم،ولی خیلی زود افکار و عادت ها و رویاها به سراغمان می آیند و



ما را به این سو و آن سو می برند.



برای نیل به هر وضعیت و هر هدفی باید شرایط خاصی را مهیا کنید.



به طور حتم به تمرین نیاز داریم تا از عادت ها دور شویم و به سمت شناخت و



بازسازی ذهن حرکت کنیم.باید ریشه های غفلت و نادانی و رویا و توهم را



بخشکانیم.هر وضعیتی را هم به اسم آگاهی نشناسید،کمی بر خودتان سخت



بگیرید و خودتان را گول نزنید،سعی کنید در زندگی کور نمانید!



البته بیشتر افراد خود را آگاه و به اصطلاح عاقل می دانند،این اهمیتیندارد،بگذارید



به خیال خامشان خوش باشند،شما به دنبال رشد و پیشرفت و آگاهی ِ ناب



باشید.



وقتی که ذهنتان پر است از افکار مختلف و این افکار از مغز شما عبور و شما را



کنترل می کنند،نمی توانید اسم وضعیت را آگاهی بنامید.



چون فکر از گذشته است و شما برای بازسازی ذهن خود به گذشته نیازی



ندارید،برای بازسازی خودتان به چیزی نیاز ندارید.



فقط عزم و اراده ای بزرگ لازم است،با دستان خالی و بدون هیچ اندیشه و



قالبی.